Η αμυγδαλιά

Δημιουργός: elena351, ΕΛΕΝΑ Λ.

Καλημέρα σας !!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όπως παλιά μπουμπουκιασμένη η ίδια αμυγδαλιά
με κεφαλαία τ' αρχικά μας στον κορμό της χαραγμένα
εκεί που ενώσαμε τα πρώτα χάδια φιλιά κι αγκαλιά
τώρα πια γίναν παρελθόν ανήκουν στα περασμένα .

Αμυγδαλιά μου της "μνήμης" εσύ τ' όμορφο δεντρί μου
πόσες αναμνήσεις απο το χθές"σφράγισε" ο κορμός σου
είχα το κάθε του σ' αγαπώ"κορώνα και φλουρί μου"
τα χνώτα μας έκανες "βάλσαμο" να πίνει ο φλοιός σου.

Μαζί σου αμυγδαλίτσα μου μοιράστηκα τ' έρωτα το "δείπνο"
τ' άνθη σου ετίναζες κατάχαμα για να γινούνε στρώμα ....
να μην λερώσουν τα φτερά του άσπρου μου του "κύκνου" ...
ρούφαγαν οι ρίζες σου το νωπό της γής νά'χουμε στεγνό χώμα.

Μοναδικό μου είδωλο εκείνος στον καθρέφτη των ματιών μου
τ' ουρανού μου η ξαστεριά, των άστρων μου η μαγεία .....
ήταν της νύχτας η πυρκαγιά, το μέλι των χειλιών μου ....
και στο δικό του τον ναό ήμουν εγώ μοναδική του "αγία" ....

Ηταν καραβοκύρης ναυτικός στου έρωτα τα ταξίδια ....
και στης αγάπης τη φυλακή εγώ ήμουν το κελί του
είχαν τα μαύρα του μαλλιά "σκάλες και δαχτυλίδια"
χανόμουν μέσα στά μάτια του στο χρώμα το μελί του.

Τώρα μονάχα θύμησες στου χρόνου κάποιο συρτάρι ...
τα σ' αγαπώ κιτρίνισαν η αγάπη ξεθωριασμένη...
τα ερωτόλογα νότας λυγμός απο βιολιού δοξάρι ...
η νοσταλγία κυρτή σκιά που ακόμα τον προσμένει !!!!!

Το ήξερα .....δεν θά ρθεις !!!

....@....

24-03-2011

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-03-2011