Σταγόνα ζαλισμένη

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στα μάτια μου εικόνες λερωμένες
Κι οι δρόμοι που σεργιάνησα χαμένοι
Οι αλήθειες μου στα ψέματα χωμένες
Ανάσες που ξοδεύουν τη ζωή
Καρδιά από συντρίμμια αναμνήσεις
Καπνός στο τελευταίο μου τσιγάρο
Οι στίχοι μου σκιές και ψευδαισθήσεις
Ποτάμι θυμωμένο η ψυχή…

Ξημέρωσε γυρεύοντας μια άκρη
Σεντόνια που τα χάιδεψε ο ήλιος
Αρρώστια μου που ζεις στην αυταπάτη
Σε μέθυσε του έρωτα το φως
Σταγόνα ζαλισμένη κι η ζωή μου
Απέναντι στο ίδιο μου το λάθος
Μαχαίρι σκουριασμένο η ύπαρξη μου
Κι ο χρόνος μου σαν άδειος ουρανός…

Τώρα παλεύω με φαντάσματα αιώνια
Ο δρόμος μου μια ατέλειωτη ανάγκη
Δεν ξέρω πως περάσανε τα χρόνια
Ξεχάστηκα σαν βρύση ανοιχτή
Τώρα θερίζω του χαμού μου τις αντάρες
Πληρώνω για τα τόσα μου χαμένα
Με ψώνια καλλιτέχνες και φαμφάρες
Μπαλώνω της ζωής μου τη ρωγμή…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-03-2011