Ξέρεις

Δημιουργός: Ελένη Σ., Ελένη Σωφρονίου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]Ξέρεις [/B]

Όχι, μην ακούς τις ατίθασες βοές της λογικής μου μάτια μου.
Ας τες να προσπεράσουν και να χαθούν
μες στου ανέμου την ομιλία.
Μην τις αφήσεις να ξηλώσουν το γαλάζιο το κέντημα τ’ ουρανού.
Ξέρεις. Καλύτερα απ’ όλους εσύ ξέρεις,
να παρατηρείς τις στεγνές τις βροχές των ματιών μου.
Ξέρεις. Καλύτερα απ’ όλους εσύ ξέρεις, καρδιά μου,
να κουβεντιάζεις στον πανικό μου
και να ξεριζώνεις τα πλοκάμια των φόβων μου.
Ξέρεις. Πριν ακόμα κουβεντιάσουνε τα χείλη μου τις λέξεις,
αν θα ‘χουν φως τα λόγια μου ή αν κάποιου λυγμού η μπόρα
θα πνίξει τους αγέννητους ήχους.
Ξέρεις. Πάντα ήξερες, πως να μου ράβεις στους ώμους τα φτερά
και να ζεσταίνεις τον αέρα, ποτέ, σαν μ’ έχεις στα ψηλά να μην κρυώνω.
Ξέρεις. Πάντα ήξερες, μάτια μου,
να μου σιγομιλάς με της αγάπης λόγια.
Ξέρω. Πάντα το ήξερα αγάπη μου,
πως θα σε συναντώ τις ώρες που πυκνώνει το σκοτάδι
κι αργοκυλά πάνω στα παντζούρια της μνήμης
μια υγρασία…
Κι εσύ θα είσαι εκεί, να μου απλώνεις το χέρι
και μια ατέλειωτη ζεστασιά αγάπης κάτασπρης
θα δυναμώνει τα φτερά μου, για να βρεθώ ξανά
στα ύψη τα ηλιόφωτα που θα με καρτεράς,
στου ονείρου το προαύλιο οπού θα σε προσμένω...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-03-2011