η λίμνη...το ποτάμι............και η θάλασσα

Δημιουργός: ΚατεριναΘεωνα, Κατερίνα Θεωνά

ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ανοιξη ήταν ακόμα
Κ εκείνη η λίμνη...........μακριά,νόμιζες πως την έβλεπες
μα ήταν ο αντικατοπτρισμός της παραδομένης σου φαντασίας
και ούτε έφταιξες που λόγιασες τη σκουριά της γι ασήμι
ούτε και εκείνη κατάλαβε πως σου λέκιασε τα γυμνά πόδια
στερεύε το νερό της,μα δε μπορούσε να στ ομολογήσει


Κι εσύ βγήκες στους δρόμους.................................................
Οι λιγοστοί διαβάτες,κοιτούσαν μ απορία τις ρυπαρές σου κνήμες
μα περπατούσες,χωρίς να νοιάζεσαι
μέχρι που σε συνάντησε το ποτάμι
λαγαρό κι ανάλαφρο
στο χρώμα του καλοκαιριού
Σου ξέπλυνε με κατάνυξη,τα σκουριασμένα πόδια
κι έγιναν όπως ήταν πριν


Κάπου στη μέση βάθαινε,το ποτάμι
είχε όμως ένα παραμυθένιο,ξύλινο γεφύρι
έτριζε λίγο καθώς τ ανεβαινες
μα πιότερο,μουσική σου φάνηκε ο θόρυβος
Περνούσαν οι μήνες
κι ο θόρυβος μεγάλωνε
ήταν όμως ζεστά τα νερά του
κι ηδονιζόσουν ,τις χειμωνιάτικες ώρες που σε βύθιζαν.


Μιά μέρα έμαθες οτι η λίμνη αποφάσισε ν αποκαλύψει το βυθό της
χωρίς να ντρέπεται πιά
κι ο κόσμος,έστησε γύρω της μιά ασπίδα προστασίας
τα μάτια σου χαμογέλασαν,κι η ψυχή σου ευχηθηκε να μην ξαναστερέψει ποτέ
όμορφη να γίνει σαν το ποτάμι


Πέρασες χορεύοντας τη γέφυρα ,κι η μουσική της είχε γίνει μελωδία
δεν τη φοβόσουν,δεν ήσουν αχάριστη
μα ξεθάρεψε ο ποταμός και στο μεθύσι της μαγεμένης νύχτας
σου τόπε το μυστικό
θα φώναζε λέει τους μαστόρους να χαλάσουν το γιοφύρι
κι εσύ να μείνεις για πάντα στα νερά του.


Ετρεμες απ το πρωινό κρύο άλλα βρήκες το κουράγιο και την πέρασες για τελευταία φορά
Κι όταν οι λιγόστοι διαβάτες που σε γνωρίζαν πιά
ρώτησαν που πηγαίνεις?
εσύ τους φώναξες ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-04-2011