Η Ωραία κυρά της Σπάρτης πρωταγωνίστρια της Ι

Δημιουργός: tamperamento, Ioannis

Ιλιάδα και ποιός δεν σ' ένιωσε!!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η Ωραία κυρά της Σπάρτης πρωταγωνίστρια της Ιλιάδας !!


Σύγχρονη Τροία λάτρεψες
στου Έπους σου την τρέλλα
κι αν Όμηρο νοστάλγησες κι Ελένη τ ’ όνομά σου
ιστορικό το λάθος σου
ασκοί Αιόλου κόπασαν στης αύρας σου τη θέα
και έγλυφαν χαιδεύοντας του καραβιού τη ρότα
χωρίς κουπιά χωρίς πανιά
μόνο απαλά φυσούσαν
μα οι μηχανές ουρλιάζανε
τα κύματα βογγούσαν
ξέφυγες στων αστεριών την προστυχιά
στου φεγγαριού το θολωμένο βάθος
και μ’ άφησες στα βράχια μου
το πείσμα ν’ ανεμίζω
γόνος παλιός των Αχαιών
σημερινός Σπαρτιάτης
μπήκα σε μάχη εγωισμού την είπα Ιλιάδα
μ’ αγάπη την αρμάτωσα
θυσίασα τον πόνο
και του βωμού τα αίματα κοκκίνησαν τον νου μου
και ρόδιζαν τα φώτα σου που πλάνευαν διαβάτες
Αχίλλειο το πάθος μου ξεχείλησε στην άμμο
ποιός Πάρις και ποιός Εκτωρας
ποιός τοίχος να με σκιάσει
της παλακίδας η μορφή νικάει και Αφροδίτη
Δία βροντή δανείστηκα στερνό ερώτημά μου
μα η άρνησή σου φάνταζε ψηλή σαν πολεμίστρα
έξι Θεοί την φύλαγαν κι έξι πολιορκούσαν
ακόντια δεν πλήγωναν σπαθιά δεν την τρομάζαν
κι ας έκαιγαν οι φλόγες μου
κι ας βρόνταγαν τα στήθεια
απόκαμα γονάτισα
τυμπάνιασαν οι φλέβες
τα μάτια μου καπνίζανε
μα η άρνησή σου ίδια
του πεπρωμένου η νομοτέλεια με ξεπροβόδισε
κι η σάλπιγγα του τέλους σώριασε τα λάβαρα στο χώμα
κι αναμείχθηκε η στάχτη από τα καμμένα όνειρά μου
με την αιματωβαμένη άμμο την φτηνή
μπροστά στα άχρωμα μάτια σου
εκεί που φυτρώνουν μόνο αλατισμένα αγριόχορτα
χωρίς νερό κι ιδρώτα
και οι ερωτικές μυσταγωγίες
ξεμυαλίζουν αρχαίους κι αστροναύτες
νενίκηκάσε Έρωτα
φωνή βγαλμένη σήμερα κι από αρχαικούς αιθέρες
΄΄ χρυσό η Έλένη νόμισμα
σε Βασιλιάδων αγκαλιές κατρακυλά
σε έναν δεν ανήκει
χίλιων χειλιών μυρωδικό
χιλιόμορφη σε κάστρα και σοκάκια΄΄
αλοίμονό στην είδηση αλλοίμονο στο νέο
φαρμάκι από την ήττα μου
πικρή αποτυχία
και μέλι δηλητήριο στις άμοιρες πληγές μου
αγάπησα νικήθηκα δώρου οφειλή μου μένει
δώρο στην Τρώα σου ψυχή
στην ανοχή μου και στου οίκου σου τη χάρη
δώρο καρδιάς μα ξύλινο να ζεις να το θυμάσαι
Δούρειος Ίππος λέγεται
στο στήθος κρέμασέ το
σαν λάφυρο της νίκης σου
μια μέρα ανοιξέ το
άστο να μπεί στη σκέψη σου
κι ύστερα πέταξέ το.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-04-2011