Πεφταστέρι

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

...ο ουρανός είναι γεμάτος, αρκεί να βρούμε το σωστό αστεράκι που θα πέσει στην αγκαλιά μας!! :)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Του Φθινοπώρου
ένας κομήτης είμαι που περνώ
κάποια στιγμή το ξέρω
σαν πεφταστέρι θα χαθώ
και δεν αξίζει μ'ένα φιλί γλυκό να σ' αγαπώ
μικρό τεμάχιο της ύλης είμαι
κάποια στιγμή θα σβήσω
κι απο τον ορίζοντα του χρόνου
σαν τον αέρα θα κρυφτώ
και δεν αξίζει ούτ'ένα χάδι
στον αφρό ν'αφήσω
το κουρασμένο μου κορμί
σ' όλες τις θάλασσες του κόσμου
με δάκρυα να στολίσω
με τα φιλιά σου τ'ανεκπλήρωτα
σ' ωκεανούς απέραντους
καράβια να γεμίσω
και σαν ξυπνήσω, να'μαι ο φάρος σου
καθώς γυρνάς απο τα ξένα
στο ακριβό σκαρί σου, επάνω του
σαν ναυαγός, ένα πρωί να ξεψυχήσω...

Να'μαι αέρας δυνατός
στο πρωτοβρόχι να φυσώ με ορμή
να παρασέρνω την καρδιά σου με στοργή
να'μαι βροχή κι ας έχω μάθει ν'ακουμπώ
πάνω στα ολόξανθα
τα λαμπερά μαλλιά σου
ίσως μια αυγή, μια χαραυγή
σαν λίγο ένιωσα την αγκαλιά σου
ένα μου χάδι ας προσφέρω, μόνο για λίγο
κι ένα φιλί σαν κατακόκκινο κρασί
γλυκό απόσταγμα της μοίρας ν'αποφέρω
πριν σε καινούργια γειτονιά
ο νους μου να σε βρεί
είμαι παιδί, που το όνειρό του νοσταλγεί
τον κόσμο θα'θελα
σε μια βραδιά ν'αλλάξω
μα πίστεψέ με, όσο προσπάθησα
δάκρυα δεν έμειναν
ούτε οι σταγόνες της αγάπης
για να ψάξω...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-09-2005