Το μονοπάτι της καρδιάς

Δημιουργός: likos_tis_stepas, Κώστας

Εμπνευσμένο από τις μελαγχολικές νύχτες...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έξω σκοτεινιάζει
κι εγώ μελαγχολώ
στη σκέψη πως μου μοιάζει
το χρώμα το μουντό
που απλώνεται τριγύρω.
Ακόμη μία νύχτα
ξυπνάνε τα δαιμόνια
και στης ψυχής την πίστα
ματώνουν τα σεντόνια
στον τελευταίο γύρο.

Το μονοπάτι της καρδιάς
είναι και πάλι ανοιχτό
κι εγώ σαν βασιλιάς
γυρεύω τον χρησμό
της ιερής Πυθίας.
Το μονοπάτι της καρδιάς (ρεφραίν)
δεν έχει τέρμα
κι από τα λόγια της θεάς
ζητάω μες στο ψέμα
σανίδα σωτηρίας.

Ο πόνος κεραυνός
που φέρνει καταιγίδα,
στο κυανό του φως
κατάφερα και είδα
ξανά το πρόσωπό σου.
Το στόμα σου γυρεύω
στα βρόχινα φιλιά
μα όσα κι αν μαζεύω
σε ξένη αγκαλιά
άπλωσες τ' όνειρό σου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-04-2011