Χαμενος Σε Φως Δημιουργός: ΑΜΦΙΛΥΚΗΣ, Γιώργης Ξηρογιάννης ΑΔΗΜΟΣΙΕΥΤΟ (οι τελίτσες να μην διαβαστούν!) Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Χαμένος σε φως
Έστω και σαν έννοια............................................. πέλαγο μυστικό η φωνή σου
ή ως άθυρμα πλεονασμού................................... δε θα το σπάσω, θα ραγίσω
έως στόχος ανυπέρβλητος....................................τσίπουρο θεϊκό
η Σταθερότης υφίσταται...........................................που είσαι; που είσαι;
από το ελάχιστο του χρηματιστηρίου...................απλός ερωτευμένος
του πολεμικού μετώπου..........................................με σάρκα, νεύρα και κομμένα γόνατα
έως το μόνιμο στις δόξες των θεών. ...................τέλος ακαριαίο ή οριστική αποδοχή
Υπάρχει όμως τόπος.................................................πνιγμένος σ’ επικλήσεις
που της Σταθερότητος το κάθε γράμμα.................μου λείπεις! θα σε δω;
τρέμει, παραλύει, αποσαθρώνεται.........................μην τολμήσεις και δεν έρθεις
μεταβάλλει ουσία και γλυκά αναπαύεται..............θα δεις, θα δεις
σε αεικινησία και αστάθεια.......................................αμφιβάλλεις;
διατοίχηση κι αιώρηση αμφικλινή..........................σα να ρωτάς έναν νεκρό
......................................... .............................................για το σφυγμό του
τόπος που δεν ευδοκιμούν σκιές...........................ήθελα να ήσουν εδώ
άνεμοι δεν φυσούν.............................. να σε φιλήσω
ο χρυσός μέταλλο χλωμό...........................να σου δώσω το κορμί μου
κι η θάλασσα φλεγόμενη πηγάζει..........................η μορφή σου
από των λόφων τις κορφές. ................................τα φλογισμένα μάτια
Το μόνο σταθερό εκεί.................................................σου έκανα κάτι;
αβεβαιότης και αμφιβολία.........................................αθελά μου
Το μόνο σταθερό εκεί.................................................ήδη μου λείπουν τα χέρια σου
η οπτασία στην άκρη του γκρεμού.........................κόκκοι επηρμένης άμμου
ένα φεγγάρι δισταγμός..............................................ο πόνος αφόρητος αλυχτά
απ’ την κουρτίνα των νεφών. ...............................στην κλεψύδρα της πανσέληνου
Το μόνο σταθερό εκεί ................................................σε γεμίζω φιλιά
το φως που ονειρεύεται............................................ καληνύχτα ομορφούλα
Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-04-2011 |