Ο άνθρωπός μου

Δημιουργός: ptoumassis, Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Ποίημα που περιμένει τον τραγουδοποιό του

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τέτοιο χειμώνα σιωπηλό δεν έκανε άλλον,
όλο σ’ ανθρώπους να μιλώ που λείπουν μάλλον
κι έχω – φαντάσου να μην είχα – στο πλευρό μου,
σαν σε προθήκη φωτεινή, τον άνθρωπό μου.

Τέτοια μεγάλη παγωνιά, πρώτη φορά μου,
βγαίνεις να πας ως τη γωνιά και πέφτεις χάμου
κι όμως μαζί μου εδώ, στριφογυρνά στην πάχνη,
τού παριστάνω τον κουφό κι αυτός με ψάχνει.

Τέτοιοι καιροί χωρίς φαγί και δίχως πιώμα,
πάλι δεν ήρθανε στη γη, μ’ αντέχω ακόμα
κι ούτε ποτέ, μού διαμαρτύρεται, καθόλου,
μοιάζει με εικόνα στο χαρτί τ’ ουράνιου θόλου.

Π.Θ.Τουμάσης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-04-2011