ως τον ουρανό

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

τιμώντας το προνόμιο που κληρονόμησα,
να αισθάνομαι,
αγάπησα πολύ τον άνθρωπο
κι ευτύχισα πολλών χαμόγελων τη δωρεά
λυσιτελώς όπως μου δόθηκαν

κι έτσι μπόρεσα, μέσα από τη δύναμη της αγάπης
να ενώσω τα σπαράγματα του ανέμου
και να ανεβώ ως τον ουρανό.
και πια από δω, μήτε με φθίνει ο φθόνος των ανθρώπων
μήτε και με αναλώνει η ιδέα του θανάτου

όλα μου μοιάζουν ελάχιστα, μηδαμινά
στη θέα μπροστά του κατακόκκινου ορίζοντα
στον τοκετό μπροστά της νέας μέρας.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-04-2011