Δ Ι Α Δ Ρ Ο Μ Ε Σ 4

Δημιουργός: stigmi

Βασισμένο σε μια ιδέα του Avalon. Τις ευχαριστίες της Στιγμής …! http://www.youtube.com/watch?v=1lu4X_UQRTs

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με ένα κλεμμένο λάβαρο που πήρες στη στιγμή
Γυρνάς ανάποδα, ότι απέμεινε απ τη νύχτα μας
Να ταλαντεύομαι που ακολουθείς δικά μου ίχνη
Μες το φανταστικό της ομοιόστασης μας.

Κι αναμοχλεύεις όλο το είναι της εικόνας μου
Ο εγωισμός σου ισοπεδώθηκε απ την ανάγκη σου
Μια επιβάλεις, μια καταστέλλεις τα ένστικτά σου
Μέσα στο νου σου, καταστρέφεις την αγάπη μου!

Κόκκινο μήλο κάθε πόθος μες το αίμα σου
Κόκκινο και το δάκρυ που στάζει η ματιά σου
Κόκκινο σαν και το αίμα μες τις φλέβες σου
Σε άγριο πόλεμο ξεσπούν τα σωθικά σου…

Την στράτα παίρνω για να σβήσω τα αδιέξοδα
Μα με κρατάς καλά, μην σβήσει η ώρα εκείνη
Σε λεκτική μετάλλαξη μπερδεύεις τα αφανέρωτα
Κρύβομαι μέσα στης μοναξιάς μου την ομίχλη!

Αλγόριθμο με όρισες.. μετρώντας τα όρια σου
Μπερδεύεις και οξειδώνεται η δόλια μου ψυχή
Σ αγριεμένες αυταπάτες μ έκλεισες στα όνειρα σου
Κι όσο αγαπάς.. τόσο μισείς, που σ άφησα εκεί.

Ξεστράτισαν τα λόγια σου, μες τον ορίζοντα μου
Και υποτάσσεσαι με μιας, στις σαρκικές σου εξάρσεις
Κλονίζονται οι αισθήσεις μου από την προσμονή σου
Με μια ευλάβεια περισσή τάζεις τα.. όσα δε φτάνεις.

Υπόσταση φθαρτή και ξέστρατη αγάπη μου
Δικάστηκα ερήμην μου να ζω έναν χαμό
Δε σε ακούω, μα, ο ήχος σου δονεί το εντός μου!
Μέχρι να ξεχρεώσω την ζωή, ζωή που πια δεν ζω…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-04-2011