Πυρετός

Δημιουργός: ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ, ΠΑΝΤΕΛΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

θα θελα να καθόμαστε κάπου εκεί,δεν έχει σημασία που,αρκεί να σ εχω πλάι μου.Θα ψηνόσουν στον πυρετό κι εγώ θα φερνα τη θάλασσα να σε δροσίσει.Θα βαζα και μερικά σύννεφα να παίζει ο ήλιος κρυφτό όταν θα μου λεγες πως σ ενοχλούν οι ηλιαχτίδες.Μερικά χελιδόνια ν ακούς τα τιτιβίσματα καθώς θα ψάχνουν να βρουν τροφή για τα μικρά τους που περιμένουν στη φωλιά κάτω απ το μπαλκόνι και γλάρους όσους θες να σχίζουν μπροστά σου τον αέρα και να βουτούν στη θάλασσα ραντίζοντας σε με πέλαγο.Ένα τριαντάφυλλο στο τραπεζάκι δίπλα στην πένα και τις σελίδες με χιλιάδες στίχους για σένα.Κάπου πίσω η ανθισμένη μυγδαλιά καρτερικά προσμένει τον λεβάντε που προσκάλεσα να κλέψει τα ανθη της να σου γεμίσει τα μαλλιά.Κι όταν θα ρθει ο λεβάντες το χέρι μου θα μαζέψει ένα ενα τ άνθη απ το κεφάλι σου,γεμίζοντας χάδια τα μαλλιά σου κι ύστερα να απλωθεί στο κορμί σου παρασέρνοντας τον πόνο.Και κάπου εκεί ένα χαμόγελο σου θα φερνε την άνοιξη τα χιόνια θα λιωναν κι άγριοι χείμαροι τα χείλη μου θα χύνονταν στις κοιλάδες του κορμιού σου μουτζουρώνοντας τον καμβά του ρομαντισμού,στις ξεφρενες παθιασμένες αποχρώσεις του εξπρεσιονισμού. Σχήματα, χρώματα, αναθυμιάσεις ηφαιστείου η ανάσα μας κι όλα κόκκινα μονομιάς,για μας.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-04-2011