Μόνη να 'μαι

Δημιουργός: ivikos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το πλήθος χάνεται….οι δρομείς αγκομαχούνε
τέσσερα τέρμινα μακρύτερα απ’ το νήμα
πέσαν οι Μάηδες στης Άνοιξης το μνήμα
άμα δακρύσουν οι καιροί ….να μη βραχούνε

Κι οι ανακωχές που ‘χαν γραφτεί με μωβ μελάνι
πως τουρτουρίζαν στο χαρτί….άδειες…μονάχες…
τώρα που φούντωναν του πόλεμου οι μάχες
μας το ‘χε πει του άγριου θάνατου το αλάνι

Δύστροπη η μοίρα μ’ έχει πάρει στο κατόπι
δεν μου φωτίζουν της αγάπης σου οι λύχνοι
που να ‘βρω αστέρι το στρατί σου να μου δείχνει
και τον τεκέ, που θα γινεί το μεθοκόπι

Θα κάνω αγάντα άλλη μια …δεν θα θυμώσω
χρόνια έχω χάσει της αγάπης σου το πλάνο
για μια αγκαλιά σου είχα πει, δεν θα πεθάνω
για ένα φιλί σου, δεν πληρώνω όσο κι όσο

Το πλήθος χάνεται …η αγάπη ανταριάζει
κι εγώ καρφώνω κρεματόρια του λόγγου
μα τον χορό θα τον χορέψω του Ζαλόγγου
φτάνει να λείπεις…μόνη να ‘μαι….τι με νοιάζει!!!!!!!!!

12.04.2011

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-04-2011