Μια καταιγίδα είν' η ζωή

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μια καταιγίδα είν' η ζωή..όλο αστραπές και μπόρες
Μα μόνη μου το διάλεξα στην ύπαιθρο να ζω
Πάνω μου πέφτουν κεραυνοί..κι αυτές οι πίκρες όλες
Χτίζω κορμί από σίδερο..ν' αντέχω ν' αγαπώ...

Για δεν αξίζει να κλειστείς στους τέσσερις τους τοίχους
Με τα ντουβάρια να μιλάς..γι' αλήθειες κι ενοχές
Έξω να βγεις ν' αφουγκραστείς..του σπαραγμού τους ήχους
Κι απ' το νεράκι της βροχής..να πιεις και να λουστείς...

Κι αν νιώθεις μόνος..και γυμνός..κι ανήμπορος..και γέρος
Είναι που θες τα χρόνια σου στα ζάρια να πετάς
Αψήφησε για μια φορά του Χάροντα το χρέος
Με δίχως τόλμη στη ζωή..σε κύκλους θα γυρνάς!...

28/9/2005

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-09-2005