Στης τρικυμίας

Δημιουργός: sofiagera

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στης τρικυμίας

Στης τρικυμίας τους ρυθμούς λικνίζεσαι
Κι΄όλα τα κύτταρα ξυπνούν γυρεύοντας σεργιάνι
Στης νοσταλγίας τους λυγμούς αφήνεσαι,
Να΄ρθει η στιγμή η δίσεκτη, εκδίκηση να πάρει.

Που ήταν γυαλί η θάλασσα και τρυφερή σα χάδι
Κι΄από μακριά την κοίταζες κι΄έφτυνες τα φιλιά της,
Ο γέρο- Χάρος ζήλευε και σ΄έκλεινε στ΄αμπάρι,
Μα η αυγή που χάραζε σ΄έπαιρνε αγκαλιά της.

Χρόνο το χρόνο γλίστρησες σε χαραμάδας τέλος
Κι΄από κοντά αντίκρισες πέλαγος και καράβια,
Όταν σε στόχεψε ξανά ζωής το άγιο βέλος
Και από βάραθρο βαθύ ξέφυγαν τα γινάτια.

16 Απριλίου 2011

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-04-2011