Τικ-τακ

Δημιουργός: ptoumassis, Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Ποίημα που περιμένει τον τραγουδοποιό του

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θα συνηθίσω το τικ-τακ του ρολογιού,
παλιά δεν τ’ άκουγα, μα τώρα με τρελαίνει.
Τικ-τακ τη μέρα μες στην ώρα του φαγιού,
τικ-τακ την νύχτα που μιλούν οι πεθαμένοι.

Λες και χτυπάνε συνεχώς μικρά σφυριά
κι ο χρόνος φεύγει, ταξιδεύει προς τη λήθη.
Τικ-τακ με ζόρι πάνω στην ανηφοριά,
τικ-τακ με φόρα στης κατηφοριάς τα βύθη.

Εγώ μπορεί να τον περάσω τον γκρεμό,
μα στην αντίπερα πλευρά θα βγω μονάχος.
Τικ-τακ θα τρέμεις τα σκοινιά μου που κρεμώ,
τικ-τακ θα με κοιτάς ασάλευτη σαν βράχος.

Μόλις σταθώ στα δυο τα πόδια μου ξανά,
πίσω στη γη τα πράγματα θα μοιάζουν ίδια.
Τικ-τακ θα πάρω τα γνωστά μου τα στενά,
τικ-τακ θα γείρω στου σπιτιού μου τα σανίδια.

Τικ-τακ, τικ-τακ, τικ-τακ, τικ-τακ, τικ-τακ…

Π.Θ.Τουμάσης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-04-2011