Εξοδούχος

Δημιουργός: ptoumassis, Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Ποίημα που περιμένει τον τραγουδοποιό του

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κάθε που βγαίνεις άδεια, σε κουράζει
και ράκος επιστρέφεις στο κελί σου.
Ω, τι θα βρεις να πεις στους συγγενείς σου,
στην αδερφή, στη μάνα… Βάρος μοιάζει.

Αλλιώτικα καθείς τους σε κοιτάζει
κι αλλάζει την κουβέντα του μαζί σου.
Μέχρι κι η πολυθρόνα που βουλιάζει,
ίδια σε τυραννά με το σκαμνί σου.

Οι γείτονες περνούν και κάνουν χάζι
και λένε στα παιδιά τους: «Συνετίσου,
μην καταντήσεις σαν κι αυτόν στη ζωή σου,
είν’ άθεος· σ’ εκκλησιά κερί δε βάζει».

Συ παριστάνεις πως δε σε πειράζει,
μήτε και τους ακούς με την ακοή σου.
Κι αν η κεραία σου τούτα τα διαβάζει,
δεν τα διαβάζουν – εύχεσαι – οι δικοί σου.

Φεύγεις, πίσω να πας, το δάκρυ στάζει
κι αισθάνεσαι πως είχες τη γιορτή σου.
Σε κοντινήν οδό φτάνεις, γνωστή σου
κι η Μάρω την κουρτίνα της μεριάζει.

Π.Θ.Τουμάσης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-04-2011