η συναχωμένη μύτη

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>η συναχωμένη μύτη</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>η συναχωμένη μύτη</b><p>Δημιουργός: marakos poureitzer, <i>ΜΑΡΙΟΣ ΖΑΜΠΙΚΟΣ</i><p><i> </i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p><br />
Εκείνες τις ημέρες που η «ιδρωμένη μασχάλη» γένναγε χωρίς μαμή το «μπατσισμένο μάγουλο», ήλθε στον καταυλισμό μας,μια χλωμόφατσα ,ο τζων πρίτς όπως μας συστήθηκε.. . Τον μπάσαμε σχεδόν σηκωτό στη μεγάλη σκηνή και του δώσαμε να καπνίσει οκλαδόν μαζί μας, την πίπα της ανεμελιάς, αφού πρώτα τον καλοκολατσίσαμε μετά από το πολυήμερο κουραστικό του ταξίδι πάνω στη σέλλα του μουλαριού του. Φιλόξενοι από τα γενοφάσια μας, δεν αφήναμε σκαλπ για σκάλπ απεριποίητο.. αψούύύύύύ.. Θέλαμε να έχουμε ησυχία στον τόπο μας και όχι τουφεκιές σαματάδες και βαβούρες, είτε με χλωμές μάπες είτε με κοκκινομούρηδες. Ήμασταν ειρηνικός και χουζούρικος λαός και κοιτάγαμε μόνο τις μάσες μας ,τις ξάπλες μας ,τα νυχτοπηδηματά μας, τα ζώα μας και ότι σχετικό μπορεί να κάνει τους ανθρώπους μαλθακούς αλλά και ευτυχισμένους, αψούύύύύύ.<br />
Η φυλή μου οι «αψού» ήτανε μια μικρή ομάδα ινδιάνων αποκομμένη από τις άλλες φυλές αλλά και από τον υπόλοιπο κόσμο λόγω.. συναχιού. Στην μικρή Κοιλάδα «η συναχωμένη μύτη» που ζούσαμε βαράγανε ανταριασμένοι αέρηδες που μας συναχώνανε ,με αποτέλεσμα να μη μας πλησιάζει ψυχή ζώσα. Έτσι μας βγήκε τα όνομα μαζί με το μάτι, αψούύύύύύ.Αλά καλύτερα ας μπούμε παρέα στη μεγάλη σκηνή του συμβουλίου να παρακολουθήσουμε μαζί τα δρώμενα που άλλαξαν συλλήβδην την πορεία της ζωής όλων μας και μας αναστάτωσαν..<br />
Ο τύπος λοιπόν μόλις τράβηξε την πρώτη ρουφηξιά άρχισε να βήχει δυνατά και χωρίς ρυθμό, σοκάροντας τους βαρβάτους επιβήτορες που βάτευαν ακατάπαυστα τις μεγαλοκάπουλες φοράδες μας, όπως κάθε μέρα τέτοια ώρα στο ξέφωτο.<br />
Κύριοι, εδώ μέσα ντουμανιάσαμε, είπε σε μια στιγμή που όλες οι πίπες τον σημάδευαν στα μούτρα. Πνίγομαιιιιιιι…..γίνεται περικαλώ να τα πούμε έξω από τούτο τον τεκέ.. γκουχ..γκουχ<br />
Ο αρχηγός μας «ο βλογιοκομμένος κάκτος» γούρλωσε τα μάτια του με το θράσος του Τζόν Πρίτς. Πρίτς.. χλωμοανάγωγε ,δεν φτάνει που σε δεχθήκαμε στη σκηνή του Συμβουλίου, που σε κεράσαμε μυγοκέρασο , τρούφες από χνούδι κάστορα,και μύξες Βίσονα, μας προσβάλεις και από πάνω? αψούύύύύύ.Πέσαμε αμέσως όλοι πάνω του γιατί τα πράγματα σκούρυναν άσχημα ,καθώς ξεκρέμασε το τσεκούρι του και ετοιμαζότανε για σκαλποπαιχνιδίσματα.Το «χλωμό πρόσωπο» χλόμιασε ακόμα πιο πολύ και φοβηθήκαμε μη μας έπεφτε ξερός. Βρε καλέ μου,βρε κακέ μου, δεν είναι τίποτα μη τον ξεσυνερίζεσαι τον αρχηγερομπαμπαλή, αλλά εκείνος εκεί ακούνητος σαν ξερολιθιά.Βρε του ρίξαμε και ένα μπουγέλο φρέσκα τσίσα από κουτσό βίσωνα αλλά και πάλι δε σάλεψε ο ακαμάτης.<br />
Τώρα την βάψαμε παιδιά έκραξε τραβώντας τις κοτσίδες του «ο ατιγάνιστος κεφτές» που έκανε χρέη μεταφραστή.Τώρα θα μας κλαίνε και οι σολομοί.(δεν υπάρχουνε ρέγκες στα ποτάμια) αψούύύύύύ.<br />
Τελικά ο Τζόν Πρίτς κατάφερε να την σκαπουλάρει και να μας πουλήσει Αμερικάνικο ¨¨πολιτισμό¨¨ δηλαδή,…ΟΠΛΑ, όπως κάνει κι ο κάθε Πρίτς και στην δική σας εποχή .<br />
Τώρα το πόσο μεγάλη ήτανε η ¨¨νόμιμη μίζα ¨¨,μη το ψάχνετε εκτός αν έχετε κι εσείς συναχωμένη μύτη ώστε να μην οσφρανθείτε τη δυσωδία.<br />
αψούύύύύύύύ<br />
<br />
Μαράκος <br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-04-2011</td><td valign=top></td></table><br />