Αναμμένο πυροφάνι

Δημιουργός: oneiropola, Μητροπούλου Μιμή

Ευτυχως που υπαρχει ακομα φαντασια την αγαπη μου παιδια !!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αναμμένο πυροφάνι



Αν και η νύχτα άπλωσε το μεταξένιο σεντόνι
και περιτύλιξε το σώμα μου με χάδι απαλό
μέσα μου υπάρχει 'κείνο της λήθης το βελόνι
που φτάνει μέχρι το μεδούλι και αιμορραγώ

Βγήκα στο μπαλκόνι το φεγγάρι για να δω
αναστατώθηκα που νοστάλγησα πάλι εσένα
θυμήθηκα τα λόγια σου πάντα θα 'σαι εδώ
που έγιναν εφιάλτες του ύπνου για μένα

Έσταξε το δάκρυ μου κι έγινε μακρύ ποτάμι
ηρθε και ένα σύννεφο παρέσυρε το φεγγάρι
σκέφτηκα να εχω μόνιμα αναμμένο πυροφάνι
μήπως δεις απο μακριά της αγάπης το λιμάνι



στίχοι : Μιμή Μητροπούλου
27-04-11

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-04-2011