Φωσφορίζουσα Άνοιξη

Δημιουργός: Μιχάλης Σκουλάς, Μιχάλης Γ. Σκουλάς

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ερωτευμένη η πένα με τα χέρια
ξάπλωσε στης λευκής της κόλλας το κρεβάτι
της ηδονής το φώσφορο, αδράχτι
κι οι λέξεις πιο γλυκές κι απ’ τα σικέρια

Στάθηκε αφορμή η ύπαρξη σου
ν’ ανοίξει των ονείρων μου η πόρτα
και το ζεστό υπέροχο κορμί σου
άλλαξε της καρδιάς μου πια τη ρότα

Η άνοιξη υποκλίνεται μπροστά σου
τα άνθη και τα χρώματα γελούνε
γιατί με την ολάνθιστη ψυχή σου
οι ώρες και οι μέρες, μόνο ανθούνε

Άκουσαν τα πουλιά, τα χελιδόνια
και έστησαν τη φωλιά τους στα μαλλιά σου
ζήλεψαν τη λαλιά σου τ’ αηδόνια
και σώπασαν ν’ακούσουν την καρδιά σου

Ο άρχοντας ο ήλιος εφοβήθη
το θρόνο του πως πήρε η ζεστασιά σου
και η στερνή η ώρα εκοιμήθη
στο Πάντα, υποκλίθηκε μπροστά σου

Οι μέλισσες θελήσαν να τρυγήσουν
το άρωμα, το μέλι, την ανάσα
και δέχτηκαν ξανά να μην κεντρίσουν,
η γλύκα σου ανέστησε και τ’άστρα

Κρατώ κάθε πρωί μια λαμπάδα
το είναι μου, το μέσα μου φωτίζει
είναι μες των ματιών σου η λιακάδα
που κάθε μου σκοτάδι φωσφορίζει

Στην παντοτινή μου Άνοιξη…

Μιχάλης Σκουλάς

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-04-2011