Το κάδρο (χρυσά Φτερά)

Δημιουργός: ptoumassis, Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Γράφτηκε στις 28.10.2010

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Να βγεις από το κάδρο στο σαλόνι
και δίπλα μου να ’ρθείς στον καναπέ,
να σ’ έχω – να μη σ’ έχω, με σκοτώνει,
βαρέθηκα, πια, τούτο το τουπέ.

Να πιούμε δυο ποτά μπροστά στο τζάκι
κι απέξω να σφυρίζει, να φυσά,
στους ώμους σου να ρίξω το σακάκι
και μέσα τα μαλλιά σου τα χρυσά.

Ν' αλλάξω τα παλιά και τα κουρέλια
και να φορέσω ρούχα βασιλιά,
εσύ ν’ αρχίσεις, σαν και πριν, τα γέλια
και να κυλιέσαι πάνω στα χαλιά.

Τα κόκκινά σου χείλια μ’ αρρωσταίνει
να μη μιλούν μ’ ολόγλυκια φωνή,
να ξέρεις, κάτι μέσα μου πεθαίνει,
σταμάτα να σωπαίνεις, με πονεί.

Γέμισα ροδοπέταλα το στρώμα
και μύρα, να πλαγιάσουμε γυμνοί,
να μοιάζουν έτσι ανέγγιχτα όλα, ακόμα
και να ’σαι, ω! Να ’σαι τόσο αληθινή.

Π.Θ.Τουμάσης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-04-2011