Η Ψυχή μου Ιστός

Δημιουργός: Αλήτης Φιλόσοφος, Smiley Icon

Έχω μπλέξει λίγο πολύ τα πάντα εδω μέσα! Συγγνώμη για την έκταση, συγγνώμη για αυτό το στιχουργικό αλαλούμ αλλά δίνω Παννελαδικές σε 20 κάτι μέρες και είμαι φρικαρισμένος με τους ρυθμούς που ακολουθώ και την ίδια μου την ζωή! Αλλά όλα θα στρώσουνε κάποτε!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][B]Είναι η ψυχή μου ιστός![/B]
[I]Μην παίξεις εκεί, και μπλεχτείς[/I]
[B]Είναι το μυαλό μου καγχασμός![/B]
[I]Κλείσε τ' αυτιά σου, μην κουφαθείς[/I]
[B]Είναι τα λόγια μου οδυρμός![/B]
[I]Έλα μαζί μου, έλα να κλαφτείς[/I]
[B]Είναι τα ματία μου η ντροπή![/B]
[I]Κοίτα τα, κοίτα μήπως και ντραπείς[/I][/align]

Δεν υπάρχει σθενος, κουράγιο, μόνο κενό
Κάνε κουράγιο βράδυ μου λέω πριν κοιμηθώ
εκείνη τη στιγμή που κάνω την ψυχή μου κομμάτια
απο μελάνι, στυλό, χαρτί, σε κάποια οκτάβα

εκεί που διακατέχομαι απο μια σκοτεινή οιστριλασία
φθονεί το στόμα στην σιωπή, στην γλώσσα ξηρασία
απ' τα τελευταιά τσιγάρα στο πακέτο, βαριανασαίνω
η ζωή μου μπουρδέλο και μόνο έτσι λίγο βγαίνω

ένα τρένο η ζωή απο την αρχή μέχρι το τέλος
ένας σταθμός, ένα ταξίδι είναι θαρρώ ονειρεμένο
κάνε τις επιλογές που θες μου υπενθυμίζω
κάθε φορά που το "θέλω" για το "πρέπει" χαραμίζω

διχάζομαι, το "θέλω":μείνε, το "πρέπει":φύγε
γιατι έμαθα να χωρίζω σε "φαίνεσθαι" και "είναι"
έννοιες λογοτεχνικές, κάποιου βιβλίου ορισμοί
λέξεις ορίζουν την καρδιά μου και όλη μου τη ζωή

[align=center][B]Είναι η ψυχή μου ιστός![/B]
[I]Μην παίξεις εκεί, και μπλεχτείς[/I]
[B]Είναι το μυαλό μου καγχασμός![/B]
[I]Κλείσε τ' αυτιά σου, μην κουφαθείς[/I]
[B]Είναι τα λόγια μου οδυρμός![/B]
[I]Έλα μαζί μου, έλα να κλαφτείς[/I]
[B]Είναι τα ματία μου η ντροπή![/B]
[I]Κοίτα τα, κοίτα μήπως και ντραπείς[/I][/align]

Κουρασμένος σαν γέρος με πίκρα μπουχτισμένος
απο την δυσαρμονία των πράξεων και του λόγου ζαλισμένος
ευθύνεται η ανάγκη που δεν κρατώ τίποτα "εντός"
και η πηγή του προβλήματος ο μεθυσμένος μου εαυτός

Αρρωσταίνω το ίδιο το μυαλό μου, το άρρωστο "εγώ" μου
απορφανίζω τον στίχο μου, δεν τον θεωρώ δικό μου
αλλοπρόσαλη συμπεριφορα, η σκέψη περίεργη αρμαθιά
άρον-άρον η στόιβα, άρον-άρον η σειρά

Και η ασημαντότητα της ύπαρξης συνώνυμο της ασέλγειας
η ασηψία του ήθους μια ενδελεχής εντελέχεια
ο θεομπαιγμός εκλύνει θεομηνίες συνεχώς
εκμαυλίζονται καρδιές για αυτό θολερά θεομαχώ

Βροχή, μαύρη, όξινη, τόσο κακή
με εππηρεάζει κάνει τον κόσμο μου να παραφρονεί
πολύπλοκος γίνεται ο λόγος ανα γραμμή όχι θεμιτός
γιατί ότι νιώθω έρχεται απ' το θολό αυτό μυαλό

[align=center][B]Είναι η ψυχή μου ιστός![/B]
[I]Μην παίξεις εκεί, και μπλεχτείς[/I]
[B]Είναι το μυαλό μου καγχασμός![/B]
[I]Κλείσε τ' αυτιά σου, μην κουφαθείς[/I]
[B]Είναι τα λόγια μου οδυρμός![/B]
[I]Έλα μαζί μου, έλα να κλαφτείς[/I]
[B]Είναι τα ματία μου η ντροπή![/B]
[I]Κοίτα τα, κοίτα μήπως και ντραπείς[/I][/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-04-2011