Τό είδωλό μου

Δημιουργός: merlin17254, Γιωργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τό είδωλό μου.

Στήν μπερδεμένη σκεψη μου καί στό θολό μυαλό μου,
βλέπω νά καθρεπτίζεται, μοιραίο τό είδωλό μου.
Τό βλέπω ν άγωνίζεται, στό χώμα νά κυλιέται,
πεσμένο νά αίμορραγεί καί πάνω νά πετιέται.

Μέ τίς λευκές φτερούγες του, στόν ούρανό νά φτάσει,
πασχίζει καί φτεροκοπά, τό ύψος του μή χάσει.
Καβάλα σ ένα σύννεφο, τό σώμα ξεκουράζει,
κοιτά τήν γή άπό ψηλά, τήν ώρα πού χαράζει.

Πώς φέγγει μές στά χρώματα, τού ήλιου ή άκτίδα,
δίνοντας θέρμη στήν καρδιά, γεννώντας πάλι έλπίδα.
Ξάφνου, ό κόσμος χάνεται, βροχές, βροντές άρχίζουν
καί μαύρα νέφη σκυθρωπά, τόν ήλιο βασανίζουν.

Καί νάτο, πάλι καταγής, στό χώμα σωριασμένο,
χωρίς πνοή καί όνειρα, κείτεται τσακισμένο.
Στήν κουρασμένη σκέψη μου, καθάριο τό μυαλό μου.
Μού λέει νά άνασηκωθώ καί πάλι νά άγωνιστώ
................άν θέλω τό καλό μου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-05-2011