Εμένα-εσένα-(ε)μάς

Δημιουργός: elena351, ΕΛΕΝΑ Λ.

Καλημέρ(α) !!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εμένα-εσένα-εμάς

Σπαράζει η καρδιά περνά απο σαράντα κύματα
μεταλαγμένη η αλήθεια για συμφέροντα
το χάδι στα μαλλιά
τ᾽όνειρό μας ..το ίδιο όνειρο
η απόσταση βάρβαρος αδίσταχτος φονιάς
"πνίγοντας" εμένα-εσένα -εμάς στον ποταμό Αχέρωντα .

Σε μιά τετράγωνη αμίλητη οθόνη ....μόνο
αγγίζει η αφή , στα χείλη έν᾽ αμυδρό χαμόγελο
ξεψυχισμένη η σκέψη
θολή η ματιά
συντάσεις άψυχες λέξεις να στείλεις μήνυμα
...."μα το φυτίλι τρεμοπαίζει κάτω απο το λαμπόγυαλο."

Απότομα ανταριάζεται το νερό του ποταμού
ξαφνικά η τρίαινα της αγάπης το θολώνει
φυσά αγέρι
τα πεφταστέρια γονάτισαν
το δάκρυ κύλισε στο μάγουλο στα χείλη στο λαιμό
η ψυχή τραγουδά ύμνο πεθυμιάς το αίμα παγώνει.

Στο κρεββάτι μας η μοναξιά άπλωσε σεντόνι ερημιάς
κοιμάμαι στη μεριά σου .....να τη ζεστάνω
σε ψάχνω παντού
Μου λείπεις
στο μαξιλάρι σου κοιμάται και ξυπνά ένα"Γιατί"
ο ήλιος έφτασε στα μέσα του ουρανού μα δεν τον φτάνω.

Τα χείλη ξεράθηκαν ....τα φιλιά στέγνωσαν
τα χάδια έμειναν ορφανά ξεμάκρυνες ....μάλλον τρομάζεις
η σάρκα στεγνή
η καρδιά αιμορραγεί
τα δέντρα άρχισαν ν᾽ανθίζουν οι αμυγδαλιές νυφούλες
Αχ ! έρωτα ...πόσα δίνεις-πόσα παίρνεις- και πόσα τάζεις.

Μένω μονάχη να σκέπτομαι..... το αύριο
άραγε θα υπάρχουμε ;;Για εμένα-για σένα -για εμάς ;;
Πονάω πολύ...
η μοναξιά σκοτώνει
η βροχή περονιάζει τα κόκκαλα τη σάρκα...
απομένω δακρισμένη να ψιθυρίζω Σ᾽αγαπώ ....σε μένα- σε σένα-σε εμάς .




....@....

11-03-08

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-05-2011