Φύσα το φυσοκάλαμο

Δημιουργός: ptoumassis, Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Ποίημα που περιμένει τον τραγουδοποιό του

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φύσα το φυσοκάλαμο με το κουράρο,
το δηλητήριο να με βρει στο στήθος,
γεύση πικρή που θ’ απλωθεί σ’ όλο το βύθος,
να με ναρκώνει σιγανά, μικρή μου Μάρω.

Και μη μού πεις πως μ’ αγαπάς, πως μ’ έχεις φάρο,
πως ήσουν βάρκα μοναχή στο πλήθος,
πάει καιρός που ’χει τελειώσει αυτός ο μύθος,
εγώ απ’ την άγρια σου φυλή, δε θα σε πάρω.

Μήτε ποτέ θα ’ρθώ ξανά να σε φλερτάρω,
τρίβε λοιπόν τα ξύλα σου, ως συνήθως,
μια ιθαγενής χωρίς τιμή και δίχως ήθος,
εμένα δώσε με, τροφή στο μαύρο χάρο.

Κι έγινα, κοίτα με, τροφή κι αργό τσιγάρο,
σίτος που κρύβει κι αλεσμένος κρίθος,
της καλαμένιας σου καλύβας μέσα ο πίθος,
μαζί μ’ ένα γραφής λευκό φτερό από γλάρο.

Φύσα το φυσοκάλαμο με το κουράρο,
είναι γλυκός της σαϊτιάς σου ο ζύθος
κι όταν στο χώμα σωριαστώ σαν να ’μουν λίθος,
παίξε για μένα το ταμ-ταμ, ως να τεζάρω.

Π.Θ.Τουμάσης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-05-2011