Ανυπόδητο όραμα

Δημιουργός: sofia strezou, ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ - SOFIA STREZOU

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ανυπόδητο το όραμα
στις εκβολές λεηλατημένου τοπίου
χάνεται στο χρόνο
στο φως του φεγγαριού
στο καθρέφτισμα του νερού
με στόμα κλειστό
και σφαλιστά μάτια
στις λάμψεις ονείρου που έσβησε.

Εκεί το απέραντο
εκεί και το αίνιγμα
να κλείνουν γρίφους
που ζητούν να λυθούν
στην άμπωτη μιας καλημέρας
στην παλίρροια μιας καληνύχτας,
τότε που οδοιπόροι φιλούν
αόριστα φεγγίσματα
στα βότσαλα της ψυχής.

Μιλούν και δακρύζουν
δακρύζουν και συνεχίζουν να μιλούν
για όλα εκείνα που δεν έπρεπε να γίνουν
κι όμως έγιναν
στις αποκοιμισμένες όχθες
με υπνωτισμένα βλέμματα
σε παγωμένα νερά
στη μέση του ποταμού
με τους ίσκιους να πλέουν
λιποτακτώντας
σε δακρυσμένα κανάλια.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-05-2011