Κρυστάλλινα όνειρα μες την ομίχλη

Δημιουργός: sharon, Αλεξάνδρα Θεοχάρη

Η υποκρισία της σύγχρονης κοινωνίας μέσα απ' τα μάτια ενός μικρού παιδιού

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα μάτια θέλω να κλείσω,να ονειρευτώ...
ν΄απλώσω τα φτερά μου, στη φύση να βρεθώ...
Έτσι έχω μάθει εγώ να αγαπώ,
...με το Θεό τον ίδιο να συνομιλώ...

Να μιλήσω με τα ζώα,τα ζουζούνια,τα πουλιά,
που δεν κρύβουν αδικία μέσα στην καρδιά.
Δεν πιστεύετε ...κι όμως ο Θεός μου μου μιλά,
με το θρόισμα τ' αγέρα και τα γάργαρα νερά.

Το κελάρισμα ακούω κι η ψυχή μου γαληνεύει,
το αηδόνι με μαγεύει και η πίστη μου θεριεύει.
Δύο λέξεις ξεχωρίζω στα μηνύματα αυτά...
Αγάπη και Συγνώμη...έτσι πολύ απλά.

Αυτός είναι ο Θεός μας για όλα τα παιδιά
τα άλλα σας τα χαρίζουμε,δεν είναι αληθινά.
Βαρέθηκα το ψέμα και την υποκρισία...
αλήθεια ... πόσο αστεία μοιάζει η κοινωνία...!!!

Καραβασίλης Βασίλης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-05-2011