δε μου αξίζει

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

νόμιζα πως μπορώ απ’ τα’ ανθρώπινα ν’ απέχω
να σου φυλάξω θέση στην αθανασία
κι όμως σε κλαίω πριν να σε χάσω, πριν να σ’ έχω
πόσο μακριά είναι ακόμη η αυτογνωσία;

φτιάχνει αινίγματα ο νους μα δεν τα λύνει
πουλιά πετούν στον ουρανό και κάνουν κύκλο
τριγύρω από μιαν αδυσώπητη σελήνη
κι εγώ πως λείπω απ’ τη ζωή , χωρίς να λείπω;

πλάθουν τα χέρια από πηλό μιαν αυταπάτη
της εμφυσώ ζεστή πνοή να ζωντανέψει
όμως τι έχει ξαναγεννηθεί απ’ τη στάχτη;
ποιος σε μια δεύτερη έχει ζωή πιστέψει;

κι ως ξημερώνει και τα όνειρα σκορπίζουν
ως είναι από θνησιγενή πλασμένα ύλη
να σκέφτομαι όσα πλέον πίσω δε γυρίζουν
σίγουρα δεν με ωφελεί και δε μ’ αξίζει …

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-05-2011