Ηχώ σιωπής Δημιουργός: el. hal, Χαλβαδακη Ελένη Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Έγινα
φάρος προσμονής
φέγγοντας
σε παράλληλα φεγγάρια
σε κάθε βήμα
στείρας διαδρομής
με παίξουν
με κλεμμένα ζάρια
Βλέποντας πάντοτε
τον ίδιο ουρανό
πάνω από την συννεφιά
που με κυκλώσαν
όλα τα όνειρά μου
τα ναρκώσαν
κι ίστερα
τα κλείδωσανε σε μια γη
Έχουνε
λες την ίδια φορεσιά
και μιά καρδιά
που όμοια χτυπάει
Μία ματιά
που αιώνια θα πονάει
κι όλοι
λες και με διώχνουν πιό μακριά
Κάποτε
όμως θα φέξει να το δεις
τότε που η σιωπή
ηχώ θα βγάλει
θα έχουμε
τον ήλιο προσκεφάλι
την άνοιξη
σαν μάνα της ζωής
Τότε και τα πουλιά
θα μας μιλάνε
τα άστρα
θα μας φωτίζουν τις φωλιές
και τα παιδιά μας
δίχως φθόνο θα περνάνε
για να προσφαίρουν
πλέριες αγκαλιές. Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-05-2011 |