Ηχώ σιωπής

Δημιουργός: el. hal, Χαλβαδακη Ελένη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έγινα

φάρος προσμονής



φέγγοντας

σε παράλληλα φεγγάρια



σε κάθε βήμα

στείρας διαδρομής



με παίξουν

με κλεμμένα ζάρια



Βλέποντας πάντοτε

τον ίδιο ουρανό



πάνω από την συννεφιά

που με κυκλώσαν



όλα τα όνειρά μου

τα ναρκώσαν



κι ίστερα

τα κλείδωσανε σε μια γη



Έχουνε

λες την ίδια φορεσιά



και μιά καρδιά

που όμοια χτυπάει



Μία ματιά

που αιώνια θα πονάει



κι όλοι

λες και με διώχνουν πιό μακριά



Κάποτε

όμως θα φέξει να το δεις



τότε που η σιωπή

ηχώ θα βγάλει



θα έχουμε

τον ήλιο προσκεφάλι



την άνοιξη

σαν μάνα της ζωής



Τότε και τα πουλιά

θα μας μιλάνε



τα άστρα

θα μας φωτίζουν τις φωλιές



και τα παιδιά μας

δίχως φθόνο θα περνάνε



για να προσφαίρουν

πλέριες αγκαλιές.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-05-2011