Τρομάζω θεέ μου

Δημιουργός: mytilinia, georgia simini

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΤΡΟΜΑΖΩ ΘΕΕ ΜΟΥ

Δε το μπορώ ούτε στιγμή, να νιώσω, να πιστέψω
πως θ' απομείνω μοναχή κι απ΄τη χαρά απ' έξω.
Δε το μπορώ ούτε στιγμή, τρομάζω αλήθεια θεέ μου
πως θα χάσω κάποτε ό,τι αγαπώ, μα και τον εαυτό μου.

Κοιτάζω στο καθρέφτη μου και βλέπω πως γερνάω
μα η καρδιά μου σαν παιδί, με θέλει να γελάω.
Όχι πως δεν το νοιώθω πια, πως έτσι μεγαλώνω
μα θέλω με σώμα και ψυχή, ό,τι αγαπώ, να το' χω.

Να βλέπω τους ανθρώπους μου, κοντά μου να υπάρχουν
κι όσοι έχουν φύγει μακρυά, κοντά μου να ξανάρθουν.
Να βλέπω όσους έχασα, πάλι να μου γελάνε
και να πιστεύω στη ζωή, πως όλα καλά θα πάνε.

Τρομάζω αλήθεια, δεν μπορώ, βουρκώνουνε τα μάτια
όσα έχω χάσει από μωρό, ας ζουν εδώ για πάντα.
Φοβάμαι αυτοί που αγαπώ, μια μέρα πως θα φύγουν
κι εγώ τους δρόμους θα κοιτώ, μήπως και γυρίσουν.

Θέλω τόσο να ονειρευτώ, πως είμαι παιδί ακόμα
πως είναι η ζωή μου όλη, μπροστά κι εγώ μικρή ακόμα.
Δεν θέλω αυτοί που αγαπώ, να χάνονται σαν πιόνια
σε μια σκακιέρα της ζωής, σε άνισο αγώνα.

θέλω ο χρόνος κι η στιγμή τώρα να παγώσουν
να μην γερνάνε οι άνθρωποι, πληγές να μην ματώσουν.
Θέλω εσένα που έχασα, πάλι να σε κοιτάξω
και να σου πω ψιθυριστά, αχ σ' αγαπάω τόσο!

ΓΕΩΡΓΙΑ ΣΙΜΙΝΗ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-05-2011