Περίμενέ με

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Περίμενε με, μια στιγμή
Λέω να βάλω τη ζακέτα της μοναξιάς
μη και με κάψει η Άνοιξη.

Θα ντυθώ πιο καλά, όπως μου πες
και θα προσέχω τώρα που αλλάζει ο καιρός
μακριά σου.

Ξέρεις,
αντιπαρέχω στην έλλειψη σου
μια χαμένη ευαισθησία ποιητών

Άφησε με να κοιτάξω από μέσα σου

Έχουν ξεμείνει δυο-τρεις σπόροι απ’ τη φωνή μου
Λέω να τους ρίξω στο λιόγερμα
για να θερίσω τη νύχτα
ένα βουβό, ανθισμένο φεγγάρι.

Άφησε με.

Λίγο πιο κάτω,
δυο σκιές θα σωπαίνουν στο σύθαμπο.

Η μια, θα ανταποκρίνεται
στο σώμα της ανυπαρξίας μου.

Η άλλη δική σου,
λευτερωμένη από συμβάσεις και αγάπες της στιγμής
θα δρασκελίσει το μικρόκοσμο που φτιάξαμε

Μια στιγμή όλη και όλη.
Μια στιγμή. Μη μιλήσεις.

Περίμενε με, αν αντέχεις να σου λείπω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-05-2011