σκέψεων πομπή

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

άγριες μαινάδες μεθυσμένες
τρυγιά αλειμμένοι Σιληνοί
οι σκέψεις μου παραταγμένες
με προσωπεία, σε μια πομπή

που ανόρεχτα όπως βηματίζει
λέγοντας ρυθμικά… «χωρίς»
το δειλινό αποχρωματίζει
κι έρχεται η νύχτα πιο νωρίς

μ’ ένα σπασμένο δεκανίκι
ξωπίσω ακολουθώ κι εγώ
μόνο η ψυχή μου – λέω- μου ανήκει
κι ας μες σε σώμα δανεικό

μα απ’ τη στοά των αγαλμάτων
ως έξαφνα η πομπή περνά
ιδού το θαύμα των θαυμάτων
το όνειρο των ονείρων να!:

εσύ αναδύεσαι απ’ τη μνήμη
και με κερνάς παλιό κρασί
την πιο γλυκόπιοτη γαλήνη
που έχει ποτέ η ψυχή μου πιει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-05-2011