Κάτι παιδιά

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα μάτια δεν μπορώ να κλείσω αν σκεφτώ
Τα παιδιά με μάτια άχρωμες θάλασσες
Με μάγουλα φεγγάρια ωχρά
Και τις ελπίδες τους, βαρκούλες χάρτινες
Σε ρεύμα ορμητικό…

Οι ώμοι τους κυρτά κλαδιά πεύκου
που λυγίσανε στο βάρος του λευκού χιονιού.
αγάλματα ακίνητα σμιλεμένα στην πέτρα
και στο πάλλευκο μάρμαρο οι ψυχές τους,
που εκπνέουν προσευχές στον αέρα

Μα πως μπορώ να κοιμηθώ όταν τα βλέπω
να χαμογελάνε, τα παιδιά με τα 'αδύναμα χέρια
που φοβούνται τους ίσκιους, που δεν βλέπουν ονείρατα
Και με τα μάτια χαιρετούν όποιον δεν τα λυπάται….

Κλειδώνομαι πίσω απ' τα βλέφαρά μου
Παραδομένος για άλλη μια φορά
στην ανθρώπινη φύση μου…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-10-2005