Ο Θεός κι εγώ

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πιάνω το χέρι του θεού
Πάμε του λέω
έλα να σεριανίσουμε μαζί σε δρόμους που δε βάδισε κανείς
να θυμηθούμε την ώρα της αρχής και να βρούμε τα πρώτα λόγια
τις πρώτες λέξεις και τα πρώτα δάκρυα που χύθηκαν από έρωτα
Πριν το φεγγάρι γεννηθεί
και πριν οι ποιητές γράψουν ύμνους και τραγούδια
τότε που ζωή κυλούσε στις φλέβες της γής
Πάμε του λέω του θεού
Πάνω από τις κορυφές των βουνών και ως το πιο απύθμενο βάθος της θάλασσας
Εκεί που οι κεραυνοί ήταν ακόμα σπίθες και η λάβα των ηφαιστείων κερί λιωμένο

Περίμενε μου λέει ο Θεός
γιατί όλα αυτά τα ταξίδια;
γιατί τόση αγωνία για το τίποτα;
όλα μέσα σου τα κουβαλάς μου λέει
κλείσε τα μάτια σου και αφουγκράσου τη ζωή να σκάει, σα σπόρος στη μήτρα της γής
πέταξε με το νου όσο ψηλά θες και βυθίσου ως εκεί που το τέλος δεν πατώνει
Η γεύση του έρωτα κυλά στο αίμα σου
σε κάθε κύτταρο στο κάτω μέρος του χειλιού σου

Κι έτσι βαδίζαμε μαζί στην αμμουδιά τις απεραντοσύνης και μου εξηγούσε τα πάντα που πάντα με βασάνιζαν
Και τα ίχνη στην άμμο χάραζαν της ζωής μου το μονοπάτι...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-03-2004