Για Τον Αντρέα

Δημιουργός: noyfaro, Εύη

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΚΑΙΤΗ ΠΟΥ ΕΖΗΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήσουν κλωνί, ήσουν δεντρί,
που λύγισε ο αγέρας,
και οι ρίζες του φανήκανε
στο πέρασμα της μέρας!

Ήσουν πουλί που θέλησες
ψηλά για να πετάξεις
διόλου δεν συλλογίστηκες
πως τα φτερά θα κάψεις!

Και τώρα πέταξες και πας,
κι ο πόνος σου εχάθει,
γλυκά αποκοιμήθηκες
λουλούδι που εμαράθει!

Κοιμήσου παλικάρι μου,
κι εγώ θα καρτερώ,
τη θεία μέρα που θαρθεί,
για να σε ξαναδώ!

Είναι τα γιατί ατέλειωτα
που δέρνουν την ψυχή μου,
μα κάθε μέρα πιο κοντά
για να σε δω παιδί μου!

Θα γίνει ο πόνος μου χαρά,
τα δάκρυά μου γέλιο
κράτα καρδιά, κράτα γερά!
τον γιο μου να προσμένω!

Αφιερωμένο στην Καίτη

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-05-2011