Μνήμες

Δημιουργός: Μιχάλης Σκουλάς, Μιχάλης Γ. Σκουλάς

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στο μυαλό μου υφαίνονται ιστοί
και θηράματα
ερμηνεύουν μια καινούργια αρχή
δίχως κλάματα

Φανερώνει απλά η σιωπή
της αγάπης τον ίλιγγο
χρώμα παίρνουν οι λίγοι σκοποί
σ’ έναν κόσμο αμείλικτο

Της καρδιάς ο σκοπός κλασσικός
καρυοθραύστης που πνίγεται
στης χαράς το πιο ήρεμο φως
ένα δάκρυ που χύνεται

Κι απ’ την λάβα του πόθου καυτή
ξεπηδάει μια θέληση
δίχως φόβο μια μικρή φυλακή
που αντέχει τη στέρηση

Χέρια υψώνονται πάνω ψηλά
στ’ ουρανού το λαμπάδιασμα
ψάχνουν φως που να σβήνει φωτιά
μια ελπίδα ένα πέρασμα

Στο κουκούλι της πάλι αρχινά
μια σκέψη ατίθαση
τα μικρά της λυγίζει φτερά
ψάχνει αντίδραση

Χειμωνιάτικα άσπρα πρωινά
σμίγουν πλάσματα
με τον ήλιο χορεύουν τρελά
σαν φαντάσματα

Φέρνει αμείλικτα χρόνια ο καιρός
σε παρέλαση
μνήμες σβήνουνε πάνω στο φως
μιαν εκτέλεση

Μα το κύμα γυρνάει ντροπαλό
ίχνη σβήνοντας
ροκανίζει τον πρώτο ιστό
χέρια λύνοντας

Στης αγάπης την λευκή την ποδιά
αποθέτω τα νιάτα μου
ταπεινά της ζητώ ζεστασιά
χαμηλώνω τα μάτια μου

Μιχάλης Σκουλάς

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-05-2011