Παγετώνες

Δημιουργός: ptoumassis, Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Ποίημα που περιμένει τον τραγουδοποιό του

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Αφιερωμένο στον κ. Μίκη Θεοδωράκη[/I]

Ο καιρός, λοιπόν, ήρθε των παγετώνων,
πάγωσε ο ουρανός, ο ωκεανός κι όχι μόνον.
Πάγωσε η στεριά, μ’ όλα τα ζωντανά της
κι ήμουν σίγουρος, θα με πάρει κοντά της.

Ετοιμάστηκα, φόρεσα τα καλά μου,
που τ’ αγόρασα για το γλέντι ενός γάμου.
«Τώρα», σκέφτηκα, «θα παντρέψουν εμένα,
τη γυναίκα μου, θα τη λένε, Κανένα».

Κάποιοι τρέξανε, να μού δώσουν κουράγιο,
μα χαρούμενο μ’ είδανε στο μουράγιο.
Με συγχάρηκαν, «θάρρος χρειάζεται λίγο»,
πρώτη μου φορά, που ποθούσα να φύγω.

Το παγόβουνο, σφύριξε σαν βαπόρι,
φίλοι γίναμε, μού ’πε ότι έχει μια κόρη.
Τού αποκάλυψα τα πικρά μυστικά μου,
«σάλτα πάνω μου κι άιντε πάμε καρδιά μου».

Π.Θ.Τουμάσης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-05-2011