Με της μνήμης τη σμίλη

Δημιουργός: nea xrysi

Καλό ξημέρωμα!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με της μνήμης τη σμίλη λαξεύω κορνίζες
να καδράρω ζωές να μη νιώθουνε μόνες
κι ολοένα οι θύμησες -χλωμές ανεμώνες-
στου μυαλού μου το χώμα απλώνουνε ρίζες.


Συμπυκνώνουν το χρόνο τον γυρνούν στην ανέμη
ξετυλίγονται γρήγορα σαν σε δίνη οι μέρες
οι καιροί και οι ώρες περνάνε σαν σφαίρες
μένουν μόνο στιγμές που σαρώνουν οι ανέμοι.


Όλα όσα στο βάθος του μυαλού μου πνιγήκαν
τώρα πίσω ξανά σαν χελιδόνια γυρίζουν
λέξεις, νότες που 'χαν πάψει πια να σφυρίζουν
κι αυτά που γλιστρήσαν κι αυτά που σβηστήκαν.


Και οι σκέψεις μου τρέχουν -πλατιά τα φτερά τους-
ν’ ανταμώσουνε θύμησες που ήρθαν σαν δώρα
οι σιωπές μου κραυγάζουν και ξεσπάνε σαν μπόρα
-λυτρωμένα ποτάμια που κυλάν τα νερά τους.


Χρυσή

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-05-2011