Μια μπουκουνίτσα συγχορδία

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

Περιμένουμε ένα μήνυμα από την μπουκουνίτσα για να ολοκληρωθεί το τραγούδι ... αν είστε εκεί κυρία μου, σας περιμένουμε για τη μελοποίηση...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][B][align=center]Μια μπουκουνίτσα συγχορδία

~~~

Δεν έχουν νόημα οι συγνώμες βράδια Σαββάτου ή Κυριακής
αυτά που μένουν να θυμίζουν τις αστραπές νεροποντής
αλλά τα μάτια που γλυκαίνουν σε κάθε νότα μουσικής
μια μπουκουνίτσα συγχορδία κι ένα ρεφρέν της προσμονής

τη μια νερό, την άλλη ξύδι, ρίχνουμε αλάτι στις πληγές
με την τσουγκράνα αναμνήσεις ξύνουμε, τόσες ενοχές
χτίζουμε κάστρα μ’ ανεμώνες, με τριαντάφυλλα φωνές
και το αγέρι απ’ τις κραυγές μας ρίχνει τα κάστρα τις νυχτιές

έλα, μην κλαις!

σου ετοιμάζω ένα τραγούδι όμοιο μ’ αγάπης συλλαβή
μια μπουκουνίτσα συγχορδία για δυο φωνές κι ένα βιολί
κι αν χωριζόμαστε για λίγο, έτσι καρδιά μου ημερεύουμε
καθώς αυτό δένει σφιχτά τους εραστές
κι εμείς παιδεύουμε τις λέξεις, ρίχνουμε αλάτι στις πληγές
εμείς κρατιόμαστε από λόγια, πύρινες γλώσσες και φωτιές

έλα μην κλαις!

σου ετοιμάζω ένα τραγούδι που η μελωδία του έχει βγει
γυρνώ σαν πότης μες τη νύχτα κι αυτοσχεδιάζω μια στροφή
κι αν έχω φταίξει να μιλάω, τώρα σου σπέρνω τη σιωπή
πιάσε μι’ ανάσα στο φινάλε κι έλα να μείνουμε μαζί

τη μια κρασί, την άλλη ούζο, μπύρα για τις αναποδιές
κι ένα τσιγάρο καίει ακόμα σε δυο ταλαίπωρες καρδιές
για της ψυχής τον χτύπο, χάπι, γι’ ανταμοιβή ένα «μηδέν»
ο κόσμος όλος ήρθε τούμπα και εμείς χωρίσαμε προχθές

έλα μην κλαις!

κινώ λοιπόν εγώ το νήμα, ίσα να βρούμε την αρχή
κι αν προδοθήκαν τα όνειρά σου πάρε μολύβι και χαρτί
σύρε και βρες λοιπόν το νήμα, σύρε και πιάσε την κλωστή
ο κόσμος όλος ήρθε τούμπα και δια ασήμαντο αφορμή

κι αν τύχει πια ν’ ανταμωθούμε, πες μου που έφταιξα, που φταις
είμαστε ήρωες σ’ ένα δράμα στης καταιγίδας τις βροντές
που στις ρωγμές τους απ’ το χρόνο
τρέχουνε μέσα τους νερά γεμάτα αγάπη...

δεν έχουν νόημα οι συγνώμες βράδια Σαββάτου ή Κυριακής
αυτά που μένουν να θυμίζουν τις αστραπές νεροποντής
και στο εξής πρόσεξε λίγο, αν τα όνειρά σου
δεν είναι πλάσματα ταινίας που έχει λήξει η προβολή
σαν τις νεράιδες των βιβλίων, χάνονται μέσα στο χαρτί
κι εμείς παιδεύοντας τις λέξεις ρίχνουμε αλάτι στην πληγή
μια μπουκουνίτσα συγχορδία κι ένα ρεφρέν από φιλί.


Γιώργος_Κ[/align][/B][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-05-2011