δεν έχω πιάσει τέρμα

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

εγκλωβισμένο στον ακάλυπτο φεγγάρι
εγκλωβισμένος είμαι μέσα μου κι εγώ
ξεφεύγει κάποτε απ’ τα χείλη ένα «μακάρι»
αλλά ποτέ δεν φτάνει μέχρι το θεό

τα βλέφαρά μου παγωμένα δεν κινούνται
σάμπως να τα χει τάχα η νύχτα καταπιεί
σαν τον αγέλαστο τον ύπνο να κοιμούνται
μες στα ερείπια των ονείρων που ‘χαν δει

τριγύρω όρνια που οσμιστήκαν μαύρο αίμα
συναγελάζονται να πιουν όλα μαζί
όμως δεν νιώθω να χω πιάσει ακόμη τέρμα
μπροστά μου νιώθω να χω όλη τη ζωή

σχεδία θα αφήσω καμωμένη από καλάμια
θα της περάσω την ψυχή μου για πανί
κι αφού διασχίσω τα πιο άγρια ποτάμια
θα πιάσω θάλασσα πλατιά και γαλανή

κι αφού παλέψω με τα κύματα κι αγγίξω
την πιο απόμακρη κι απρόσιτην ακτή
θα σκύψω το αρμυρό της χώμα να φιλήσω
και θα αγκαλιάσω την δικιά μου πάτρια γη

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-05-2011