αλίμονο

Δημιουργός: montekristo

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

κουτσές οι λέξεις
τσούκου τσούκου με το μαγκουράκι τους
σεργιανούν κουρασμένες στα πεζοδρόμια,
βαρύναν από τα άδικα φορτία
κι απόμεινε αυτό το τσούκου τσούκου
μοναχά να τις νοηματοδοτεί
όλες με τον ίδιο τρόπο

κι άμα τις πεις και καμιά κουβέντα
σηκώνουν απειλητικά το μαγκουράκι
για να σου το φέρουν στο κεφάλι,
σάμπως φταιν κι αυτές?

να σου πω, μην με φιλάς
δεν είμαι ο ωραίος κοιμωμένος
γουστάρω μόνο τα παιδιά
που κουράζονται εύκολα
απ' των μεγάλων την ανημπόρια
και ψάχνουν κάπου απόμερα
να παίξουν μοναχά τους

εκεί που ανοίγει το παραβάν
στο παιχνίδι απάνω
εκεί γεννιούνται οι λέξεις
ολοματωμένες και χαμογελαστές,
οι λέξεις που χορεύουν
νύμφες του πόθου και του πόνου

εκεί στους κρατήρες της επιθυμίας
μ' αρέσει να παραπατώ
να μπουσουλάω άγραφος
ασήμαντος
μηδαμινός
σαν το αχ που κάνει το θυμάρι
όταν το κόβεις για να το μασουλήσεις

κι ευτυχισμένα τα μάτια της αγελάδας
όταν αναχαράζει
κι η πέτρα ασφαλής
όταν την συντροφεύουν τα μούσκλια
κι όλο με τραβούν προς τα κάτω
να αναχαράζω τον εαυτό μου
κρύος σαν την πέτρα
χρισμένος από την ανοησία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-06-2011