Ποτέ σου δεν κουράστηκες καρδιά να με σκοτώνε

Δημιουργός: φλοισβος, Δημακάκος Γιώργος

Καλό βράδυ σε όλους.. ελπίζω τις επόμενες μέρες να προλάβω να σας διαβάσω χωρίς άγχος..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ποτέ σου δεν κουράστηκες καρδιά να με σκοτώνεις

Το ξέρω πως με άλλαξες, ζωή, για να αντέχω
να περπατώ στα σίγουρα, ξανά να μην χαθώ
Όμως για πάντα έσβησα κοντά σε ότι έχω
Ποτέ μου δεν αλάργεψα γι’ αυτά που καρτερώ

Με λίγο αίμα ψεύτικο θα βάψω την ματιά μου
να νοιώσω μες στο τίποτα για λίγο ζωντανός
την σκουριασμένη ανάσα μου ξεπούλησα στον χάρο
για να μ’ αφήσει μόνο μου στη κόλαση που ζω

Ποτέ σου δεν κουράστηκες καρδιά να με σκοτώνεις
Τι κι αν στο σάπιο σώμα μου γυρεύεις ζεστασιά
Βάλε τ’ άσπρο φουστάνι σου και πιάσε το τιμόνι
σ’ αυτήν τη μαύρη θάλασσα θ’ ανοίξουμε πανιά

Πάει καιρός που ένοιωσα αγάπη τι σημαίνει
αυτό το πρώτο άγγιγμα στην άκρη των χεριών
Κι έτσι για πάντα σ’ άφησα μόνη να περιμένεις
μ’ ένα φλασκί όλο θάνατο στην τσέπη φυλαχτό

Είναι στιγμές που χάνομαι στης μοναξιάς τα βάθη
Μ’ ένα τσιγάρο άφιλτρο να ρίχνει λίγο φως
Μα για αυτά που μ’ ένοιωσαν και όλοι λέγαν λάθη
λίγο πριν φύγω αστέρι μου ξανά σ’ ευχαριστώ…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-06-2011