Η κατάρα κι η ευχή

Δημιουργός: ptoumassis, Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Ποίημα που περιμένει τον τραγουδοποιό του

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όλους τους κλαις, μανούλα μου, κι εμένα καμαρώνεις,
για τον καθένα γύρω μας κι έναν πικρό έχεις λόγο,
μα σού εύχομαι, μανούλα μου, τα μάτια σου πριν κλείσεις,
να κλάψεις και για μένανε, πικρότερα απ’ τους άλλους,
τι μαύρη μοίρα μ’ έφταξε, μαύρο κακό με πνίγει,
μαύρη πληγή που αιμορραγεί, στη μαύρη γη με παίρνει.

Γιε μου, τον λόγο σου άλλαξε, κι άλλη κατάρα βάλε,
μην και θυμώσει ο χάροντας και με παραπετάξει,
λαμπάδα μου να σε θωρώ, πως λιώνεις να μην ξέρω,
πλατάνι μου πλατύφυλλο, στον ίσκιο σου να γέρνω…

Όλους τους βλέπεις, μάνα μου, τους διπλοκαμαρώνεις,
για τον καθένα γύρω μας κι έναν καλό έχεις λόγο,
μα σού εύχομαι, μανούλα μου, τα μάτια σου πριν κλείσεις,
για μένανε περσότερο να χαίρεσαι απ’ τους άλλους,
τι εγώ γαμπρός εντύθηκα, χτένισα τα μαλλιά μου
και για την εκκλησιά τραβώ, με το σπαθί ζωσμένος.

Π.Θ.Τουμάσης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-06-2011