Γιατί;

Δημιουργός: Μιχάλης Σκουλάς, Μιχάλης Γ. Σκουλάς

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήταν πρωί, πολύ πρωί
ο ήλιος έλαμπε μα οι αχτίδες δεν περνούσαν τις καρδιές.
Πάγος ο φόβος.
Και κάπου ένας αγέρωχος αητός χτυπούσε τα φτερά του,
Χτυπημένος, λυπημένος, ανήμπορος να πετάξει.

Κι ήρθες εσύ,
μόνος ο ήλιος η καρδιά σου,
σκέτο διαμάντι η ματιά σου.
Τον πάγο έσπασες τα χέρια ζέστανες.

Ο κόσμος αναστήθηκε σε τίμησε με λόγια,
κι όμως σε ξέχασε, σε παραπέταξε μετά από χρόνια.

Μα πώς; Μα πώς;
Εσύ που έδωσες το φώς;
Εσύ που πέταξες τον αητό;
Κι όμως εσένα ξέχασαν κι άλλους θυμήθηκαν.

Γιατί λοιπόν να ζείς;

Στον Μιχαλάκη…


Ο εγγονός σου
Μιχάλης Σκουλάς

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-06-2011