χρόνε αλήτη

Δημιουργός: Vassilisdakru, ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΝΘΟΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

χρόνε αλήτη

Έφυγε η δροσιά από τα χείλη,
το άρωμα στα μάτια το πνίγει ένας καημός
χάθηκε του λαξευτή η σμίλη
ρυτίδιασε απ΄τα χρόνια ο λαιμός.

Τα τρυφερά τα κρίνα μαραθήκαν
τα χέρια απομείναν μοναχά
οι ρόζοι φίλοι πιστοί σταθήκαν
γελούν με της ζωής τα χωρατά.

Αλήτη χρόνε μάς γέλασες πολύ,
γέρασε πια η ανάσα η δικιά μας
μάς κύρτωσες την πλάτη τη στητή
είσαι ο μισητός ο πανδαμάτοράς μας.

Ρυτίδες παντού και άψυχες γοργόνες
και μια ελπίδα ζεστή σαν τη ζωή,
σ΄ ένα λιβάδι γεμάτο ανεμώνες
μπουκέτα με ζήλο να φτιάχνει ένα παιδί...

ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΝΘΟΣ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-06-2011