Αλοϊσιος Αλτσχαϊμερ

Δημιουργός: daponte, Σταύρος

ο Γερμανός ψυχίατρος που έδωσε το όνομά του στην πιο διαδεδομένη μορφή Άνοιας. Η 21η Σεπτεμβρίου έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα νόσου Alzheimer

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]Ο Αλοϊσιος Αλτσχάιμερ [/B]γεννήθηκε στο Μάρκτμπράιτ (Marktbreit) στη Βαυαρία, φοίτησε στα πανεπιστήμια Ασάφενμπουργκ, Τύμπινγκεν, Βερολίνου, και Βίρτσμπουργκ. Πήρε την θέση του στην Φρανκφούρτη (Μάιν) στο [I]Städtische Anstalt für Irre und Epileptische [/I](άσυλο για φρενοβλαβείς και επιληπτικούς).

Το 1901, ο Αλτσχάιμερ παρατήρησε μία ασθενή στο άσυλο της Φρανκφούρτης που ονομαζόταν [B]Άουγκουστ Ντέτερ (Auguste Deter[/B]). Η ασθενής, 51 ετών, είχε παράξενα συμπτώματα συμπεριφοράς, συμπεριλαμβανομένης απώλειας βραχυπρόθεσμης μνήμης. Αυτή η ασθενής θα γινόταν το πάθος του Αλτσχάιμερ κατά τη διάρκεια των ερχόμενων ετών. Τον Απρίλιο του 1906, η Ντέτερ πέθανε και ο Αλτσχάιμερ έστειλε το αρχείο της ασθενούς και τον εγκέφαλό της στο Μόναχο όπου εργαζόταν ο Kraepelin σε εργαστήριο. Μαζί με δύο Ιταλούς παθολόγους, χρησιμοποίησε τις τεχνικές χρώσης για να προσδιορίσει τις αμυλοειδείς πλάκες. Με μια ομιλία του στις 3 Νοεμβρίου 1906 θα παρουσιάσει για πρώτη φορά την παθολογία και τα κλινικά συμπτώματα της νόσου Αλτσχάιμερ.[2]. Από το 1911 η ασθένεια χρησιμοποιούνταν από Ευρωπαίους παθολόγους για να διαγνώσουν ασθενείς στις ΗΠΑ.

Στα μέσα του Δεκεμβρίου 1915, ο Αλτσχάιμερ αρρώστησε στο τραίνο για το πανεπιστήμιο του Μπρεσλάου, όπου ήταν διορισμένος σαν καθηγητής της ψυχιατρικής από το 1912. Πιθανότατα είχε μια μόλυνση στρεπτόκοκκου με ρευματικό πυρετό και νεφρική ανεπάρκεια. Πέθανε από συγκοπή καρδιάς σε ηλικία 51 ετών στο Μπρεσλάου (τώρα Wrocław, Πολωνία).

[B]Η νόσος Αλτσχάιμερ [/B]είναι η πιο κοινή μορφή [B]άνοιας[/B]. Είναι μια ασθένεια μη θεραπεύσιμη, εκφυλιστική και θανατηφόρα .Γενικά εντοπίζεται στους ανθρώπους πάνω από 65 ετών, αν και το λιγότερο συχνά, πρόωρο Αλτσχάιμερ μπορεί να εμφανιστεί πολύ νωρίτερα, ίσως και πριν τα 50.
[B]Κατ' εκτίμηση 26,6 εκατομμύρια άνθρωποι είχαν παγκοσμίως Αλτσχάιμερ το 2006, και αυτός ο αριθμός μπορεί να τετραπλασιάσει μέχρι το 2050.[/B] Αν και ο κάθε πάσχων έχει Αλτσχάιμερ με έναν ιδιαίτερο τρόπο, υπάρχουν πολλά κοινά συμπτώματα. Τα πιο πρόωρα αισθητά συμπτώματα της ασθένειας συχνά δεν διαγιγνώσκονται ως Αλτσχάιμερ αλλά ως κάτι διαφορετικό, π.χ στρες ή άλλες ψυχικές διαταραχές.
[B]Στα πρώτα στάδια, το συνηθέστερο αναγνωρισμένο σύμπτωμα είναι η απώλεια μνήμης, όπως και η δυσκολία στην επαναφορά στην μνήμη πρόσφατων γεγονότων.[/B]
Η διερεύνηση για διάγνωση Αλτσχάιμερ σε πιθανούς ασθενείς επιβεβαιώνεται συνήθως με διανοητικές αξιολογήσεις και γνωστικές δοκιμές, που ακολουθούνται συχνά από απεικονιστικές του εγκεφάλου.
[B]Με την πρόοδο της ασθένειας, τα συμπτώματα περιλαμβάνουν σύγχυση, οξυθυμία, επιθετικότητα, ταλάντευση διάθεσης, διακοπή ομιλίας, απώλεια της μακροπρόθεσμης μνήμης, και τη γενική κοινωνική απόσυρση του πάσχοντος καθώς οι αισθήσεις του μειώνονται.[/B]Βαθμιαία, οι σωματικές λειτουργίες μειώνονται, οδηγώντας τελικά στο θάνατο . Η πρόγνωση είναι δύσκολο να αξιολογηθεί, καθώς η διάρκεια της ασθένειας ποικίλλει. Το Αλτσχάιμερ αναπτύσσεται για μια απροσδιόριστη χρονική περίοδο, και μπορεί να αναπτυχθεί για χρόνια. Η μέση υπολογιζόμενη διάρκεια ζωής μετά από τη διάγνωση είναι περίπου επτά έτη. Λιγότεροι από 3% των ατόμων ζουν περισσότερο από δεκατέσσερα έτη μετά από τη διάγνωση. Η αιτία και η πρόοδος η της ασθένειας δεν είναι κατανοητή καλά ακόμη.
Τα διαθέσιμα σήμερα φάρμακα επιτυγχάνουν όχι θεραπεία αλλά μόνον επιβράδυνση
της εξέλιξης της νόσου. Παράλληλα εφαρμόζονται προγράμματα απασχόλησης και ενίσχυσης των νοητικών λειτουργιών των ασθενών. Η έρευνα δείχνει ότι η ασθένεια συνδέεται με πλάκες στον εγκέφαλο. Από το 2008, περισσότερες από 500 κλινικές δοκιμές ερευνούν πιθανές θεραπείες για την ασθένεια, αλλά είναι άγνωστο εάν οποιαδήποτε από αυτές θα αποδειχθεί επιτυχής. Πολλά μέτρα έχουν προταθεί για την πρόληψη του Αλτσχάιμερ, αλλά η αξία τους δεν είναι ακόμη αποδεδειγμένη στην επιβράδυνση ή τη μείωση της δριμύτητας της ασθένειας.
Η διαρκής διανοητική εγρήγορση, η σωματική άσκηση, και μια ισορροπημένη διατροφή συστήνονται ως πιθανή μέθοδος πρόληψης. Επειδή η νόσος Αλτσχάιμερ δεν μπορεί να θεραπευτεί και είναι εκφυλιστική, η διαχείριση των ασθενών είναι πολύ σημαντική. Ο/Η σύζυγος ή ένας στενός συγγενής συχνά παίρνει το βάρος της φροντίδας του ασθενούς. [B]Στις αναπτυγμένες χώρες, το Αλτσχάιμερ είναι μια από τις πιο δαπανηρές ασθένειες στην κοινωνία.[/B]
Η νόσος εμφανίζεται περισσότερο σε άτομα προχωρημένης ηλικίας. Η συχνότητα εμφάνισης της ασθένειας διαφοροποιείται με την ηλικία: κάθε πέντε έτη μετά από την ηλικία των 65, ο κίνδυνος εμφάνισης της ασθένειας περίπου διπλασιάζεται.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-06-2011