Δραπέτες

Δημιουργός: artemis dimitriou, Μαριλένα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μη μιλάς.
Να βαδίζεις σιγά,
μην ξυπνήσεις εκείνους που κοιμούνται ακόμα.
Μη μιλάς.
Ο πόνος τέμνει τις ψυχές τους,
σαν μαχαίρι κοφτερό.
Δες πως αστράφτει!
Μη μιλάς.
Άσε τους άλλους να γεμίζουν τα κοινωφελή ιδρύματα
δένοντας αλυσίδες στους λαιμούς τους,
καταπίνοντας χάπια
και κουβαλώντας αιώνια στις πλάτες τους
τα φορτία των ενοχών τους.
Μη μιλάς μωρό μου.
Να βαδίζεις απαλά.
Στις μύτες …
Μην τους ξυπνήσεις.
Αυτοί επέλεξαν αυτό το δρόμο.
Εσύ μοναχά πάρε με.
Πάρε με μακριά τους.
Κράτησέ με σφιχτά
να δραπετεύσουμε μαζί.
Πάντα μαζί,
στη γη του «ανατέλλοντος ηλίου»,
εκεί που δεν θα χρειάζεται
να είμαστε πια σιωπηλοί
και δεν θα χρειάζεται να θάβουμε
τα όνειρά μας,
εκεί που θα μπορούμε να φωνάξουμε
με όλη μας τη δύναμη:
ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ!
Και η φωνές μας θα αντηχούν,
στα βουνά και στους κάμπους,
θα τραγουδιέται στο κελάρυσμα
των νερών που αναβλύζουν
απ’ τη γη δροσερά και κρυστάλλινα.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ!
ΑΚΟΥΣ;
ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-06-2011