Μαριονέτα

Δημιουργός: JINO.X

...φου, φου...λέτε να κάνουμε όλοι μαζί και μια ευχή;

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Περάσαν τρία τέρμινα και δωδεκάξι μήνοι
Από την αποφράδα κείνη μέρα των ταγκών
Που αντί ν’ ανθίζουν με τα σου και τα εκλέρ οι κρίνοι
Πνίγονταν μες στις βινεγκρέτ τ’ αθώα τα κρουτόν

Τα τρις του αλέκτωρ ήχησαν και το λουρί με βούλα
Τ’ αγίου, λέει, ανήμερα σωθήκαν τα μπριός
Μ’ αυτοθυσία κι αγκαλιά με τη γουρουνοπούλα
Το αίμα, είπε, θα ρουφά σκέτο από δω και μπρος

Βαρύ καθήκον κι η τουνίκ πόσα κιλά να κρύψει;
Σκόρδο-κρεμμύδι του ‘πανε, δεξί κι αριστερό
Μ’ αυτός τους κύκλους τάραττε και που να βρει να στρίψει;
Άκουσε ήλιος πράσινος, σκέφτηκε λαδερό

Κι είπε στις μπάμιες άξιες, στα κολοκύθια μπράβο
Κι αυτά, με δόξα και τιμή, του ‘παν το μυστικό:
Είν’ το φενγκ σούι μας κακό, το τσι μας μοιάζει μπλάβο
Κι έχουμε μάτιαγμα βαρύ στο κάρμα το εθνικό

Φωνάξανε βελονιστές, αρχίσαν αγιουβέρδα
Δυο ξεματιάστρες ναύλωσαν απ’ το Τροκαντερό
Κι αμέσως νομοθέτησαν: τρία κιλά λακέρδα
Όλοι και κάθε Σάββατο δυο κουταλιές νερό

Οι μέρες φεύγουν κι έρχονται μα προκοπή καμία
Μην έφταιξε που από νωρίς του πέσαν τα μαλλιά;
Περνάει Κρόνος στους ιχθείς; Έχει έκλειψη στο Δία;
(α, ρε πατέρα, πού ‘σπειρες τέτοια αστραποβολιά!)

Απ’ το πρωί μια συννεφιά τον ουρανό βαραίνει
-μη με ματιάξει, σκέφτηκε, με φτύνει κι ο θεός-
Κι αφού κουνάνε την κλωστή στ’ άκρα που ‘χει δεμένη
Ακολουθάει τα βήματα σαν κούκλα της χειρός

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-06-2011