Δυο γραμμές

Δημιουργός: ΜΝΗΜΩΝ, ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΛΤΕΖΟΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

17.07΄33΄΄ 14/6/2011

Λευκό ημερολόγιο, στης θάλασσας την πλάτη,
με ξασπρισμένα άλμπουρα κι ιστία ξεσχισμένα,
χαμένου καταστρώματος, δίχως κανένα ναύτη,
που δέρνεται σε κύματα, πελάγους αφρισμένα

και σέρνει μες τους ίσκιους του, Ιωνικές μας μνήμες,
βυζαντινές και πρόσφατες, απ’ την Τουρκοκρατία
και θρύλους και Οδύσσειες, μαρμαρωμένες φήμες,
με βασιλείς και Ήρωες κι απ’ την Φραγκοκρατία,

ποιες θάλασσες διέσχισες και δεν ξαρμυριστήκαν
και ποιοι σου πνεύσαν άνεμοι και ποιες Ήλιου κοιλάδες,
στο φως σου δεν λουστήκανε και ζήση στολιστήκαν
κι αντάμα πλεύσαν μ’ όνειρα, που γίνανε Ελλάδες,

λευκό ημερολόγιο, μιας χώρας δίχως τέλος,
ονειρικό πλεούμενο, σε τροχιές αστέρων,
στου Γαλαξία τόνειρο, το πιο αρχαίο μέλος,
σε πλεύσεις δίχως όρια, στις άκρες των αιθέρων….

08.33΄03΄΄ 18/6/2011

Απόψε η πανσέληνος, στον έρωτα ζυγίζει,
το ασημί της βλέμμα της κι αφήνεται βουλιάζει,
μες σε γλυκό χαμόγελο και απαλά αγγίζει,
πρώτα τα χείλη κι έπειτα, με παίρνει μ’ αγκαλιάζει,

μες το πυκνό βελούδο της κι Ήλιο βαθύ μου στάζει,
σταλαγματιές ‘πο όνειρα, απ’ την χρυσή ματιά σου,
σαν φλόγα που συστρέφεται και ποθητά δαμάζει,
τα πάθια με αγγίγματα, μέσα στην αγκαλιά σου

και γίνεται το φέγγος της, φεγγάρι ασημένιο,
ερωτικό μυστήριο κι υπέροχη μαγεία,
μες στο μελί το βλέμμα σου, το ηλιοχρυσαφένιο
κι η ζήση περιφλέγεται, σ’ αμαρτωλή κι Αγία,

γεμάτη από χρώματα, με πέπλα μυστηρίου
και γεύσεις από έρωτες, όλες μες το φιλί σου
και ιδρωμέν’ αρώματα, στη γη της μεθορίου,
των πιο κρυφών και λάγνων σου, σημείων στο κορμί σου.

Απόψε η πανσέληνος, στην αμμουδιά κυλιέται,
στο πάθος της ζυμώνεται και γίνεται σημάδια,
σ’ άσπρο λαιμό που φλέγεται και λαίμαργα φιλιέται
και μ’ ασημένια χρώματα, φεγγίζει τα σκοτάδια….

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-06-2011