Ξεχασμένο Λουλούδι

Δημιουργός: Ηλιοστάλαχτη, Ζωή Μαριάννα Κασαμπαλή

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][align=center]Μαραμένο λουλούδι, ξεχασμένο, νεκρό
μες το χώμα
σα χαμένο πετράδι, στης ακτης τον αφρό
περιμένω ακόμα.

Περιμένω τη νύχτα, να με πάρει μακριά
ως τα αστέρια,
να ξεφύγω απ τα δίχτια που με δένουν κοντά
στη συνήθεια.

Έτσι όμορφο πάντα,πικραμένο, χλωμό
να κοιμάμαι,
έτσι αγέρωχο πάντα, με το Λίβα θεό
ελεύθερο θα' μαι.

Πέταλα σκορπισμένα, στου ουρανού τη ποδιά
θα χαλάνε
πέταλα μαραμένα, της ψυχης τα φιλιά
που πονάνε.

Ένα αγκάθι αξίζει, μα πεθαίνει εκεί
που γεννιέται,
σαν αγάπη που αγγίζει, σκοτώνει τη λογική
που ξεχνιέται.

Μ' αεράκι να πλέω σε κατάρτια παλιά
να μη φοβάμαι
τη καρδιά μου να κλαίω, να ζητάω ξανά
ότι θυμάμαι..
Μα μόνη θα 'μαι, κι ας φοβάμαι.. [/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-06-2011